26 października (czwartek) o 18:00 zapraszamy na wykład Czy zwierciadło satyry jest zawsze krzywe? Gatunki literackie i historia społeczna dawnych wieków, prowadzony przez dr. hab. Jacka Głażewskiego.
Jedną z podstawowych cech literatury epok dawnych jest jej konwencjonalny charakter. Świadomość twórcza oraz warsztatowa pisarzy średniowiecznych, renesansowych, barokowych, oświeceniowych obejmowała z jednej strony tradycję kulturową starożytności pogańskiej i chrześcijańskiej, z drugiej zaś – obowiązujący w konkretnym okresie model komunikacyjny, którego istotnym składnikiem była typologia gatunkowa tekstów literackich.
Efektem takiej sytuacji był odzwierciedlony w dziełach obraz dawnego społeczeństwa, rozpięty pomiędzy stereotypem a rzeczywistością historyczną. Współczesna lektura literatury staropolskiej musi zatem polegać na krytycznej weryfikacji dyskursów, w czym pomóc mogą świadectwa przebywających na terenach I Rzeczpospolitej obcokrajowców: podróżników, dyplomatów, artystów, uczonych. W świetle owych relacji, dawne polskie społeczeństwo okazuje się barwne, różnorodne, inspirujące, fascynujące.
Jacek Głażewski – dr hab., historyk literatury, tłumacz, krytyk. Pracuje w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się literaturą i kulturą oświecenia oraz wzajemnymi związkami pomiędzy literaturą a polityką.
___
Wykład będzie siódmym spotkaniem w cyklu Rzeczpospolita otwarta. To program wykładów oraz spotkań popularnonaukowych dotyczących literatury i kultury staropolskiej, ze szczególnym uwzględnieniem problemu jej otwartości, hybrydyczności i ciągłego dialogu z tradycjami kulturowymi innych krajów europejskich. Wiek XVI i XVII prezentowany będzie w kontekście sarmackości Rzeczypospolitej i kształtowania się tożsamości narodowej w oparciu o historię własnego rodu oraz wiarę w mityczne początki państwa.
Projekt finansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Ilustracja: Jan Piotr Norblin, Sejmik w kościele, 1785 r.
