Zapraszamy na specjalne poetycko-dźwiękowe oprowadzanie po wystawie Nowe wyrazy. Konteksty wizualne współczesnych książek poetyckich.
29.06.2025 (niedziela) o godz. 15.00 oprowadza Darek Foks.
Darek Foks – poeta, prozaik i filmowiec. Laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości (2014), nominowany także m.in. do Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Literackiej Nike, Nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Opublikował dwadzieścia zbiorów wierszy, ostatnio – Z tobą to nawet na festyn pójdę (2025), Hegel i ty (2024), Patriotka (2023), Eurydyka (2021) oraz Pocałunek na placu Wolnica (2022); oraz ponad dziesięć książek prozatorskich, ostatnio – powieść Wenus z Dessau (2024). Pracował m.in. w redakcjach „Literatury na Świecie”, „Twórczości” oraz Wydawnictwa Ossolineum, od 2025 roku jest redaktorem naczelnym „Twórczości”.
Na wystawie Nowe wyrazy. Konteksty wizualne współczesnych książek poetyckich kuratorowanej przez Natalię Malek i Piotra Polichta w Muzeum Literatury prezentowane są plansze z wyjątkowej, tandemowej publikacji Darka Foksa i Zbigniewa Libery Co robi łączniczka (2005) oraz krótkometrażowy film Darka Foksa Fantom (2024).
Oprowadzanie jest częścią specjalnego wakacyjnego cyklu wydarzeń towarzyszących.
W czerwcu i lipcu spotykamy się z autorkami i autorami prezentowanych na wystawie prac, żeby opowiedzieli o swojej praktyce artystycznej, odkryciach lekturowych i wizualnych, własnych zmaganiach z materialnością poezji oraz sztuki.
Każde z oprowadzań w sposób szczególny uwzględni wybrane medium: fotografię, dźwięk/śpiew, film oraz poezję. Oprowadzają: Bianka Rolando, Natalia Malek, Witek Orski, Agnieszka Wolny-Hamkało i Halszka Sokołowska, oraz Darek Foks.
O wystawie
(tekst kuratorski):
Wiersze cechuje pewna uporczywa podwójność. Odnoszą się one do rzeczywistości – zastępczo, za pomocą niematerialnego znaczenia. Lecz mają również własną materialną postać. Zapisane, zyskują kształt. Wydane w formie książkowej zaczynają funkcjonować jako obiekt jak dzieło sztuki.
To nie z myśli robi się wiersze. Robi się je ze słów, przypominał Stéphane Mallarmé. Zdarza się, że w rozmowie o poezji nie radzimy sobie z podwójnością jej artystycznego tworzywa. Tymi samymi słowami prosi się o bułkę w sklepie i buduje obraz poetycki. Wiersz bywa jednak źródłem fizycznie niemal odczuwanej przyjemności. To zmysłowe doświadczenie także bierze się ze słów? Z ich brzmienia? Zapisu? Układu? A może z ich faktury. Kształtu, koloru? Czy słowa mają właściwości podobne innym tworzywom, takim jak farby, tusze, tkaniny, żywice?
Śledząc dynamikę wzajemnego wpływu poezji oraz sztuk wizualnych, nasza wystawa przekierowuje uwagę z samych tekstów na formę wydawnictw. Skupiamy się na publikacjach, których warstwa tekstualna i warstwa wizualna są tak samo ważne, uzupełniają się i wzajemnie oświetlają.
Prezentowane prace były reprodukowane w książkach lub powstawały w związku z tekstam poetyckimi. Czytelniczki i czytelnicy rzadko mieli jednak możliwość zapoznać się z nimi w sposób inny niż zapośredniczony poprzez medium książki. Wystawa przywraca te dzieła do ich naturalnego galeryjnego środowiska, przy czym nie ogranicza się do warstwy formalnej. Opowieść o wizualności książek poetyckich to zarazem opowieść o zmianach, jakie zaszły w Polsce przez ostatnie trzy dekady.
Natalia Malek, Piotr Policht
