Zapraszamy 16 grudnia (sobota) o godz. 16:00 na spotkanie O Krystynie Miłobędzkiej | dyskusja z udziałem: Jarosława Borowca, Joanny Mueller i Marcina Sendeckiego Prowadzenie: Natalia Malek
Poezja Krystyny Miłobędzkiej wydaje się szczególnie zainteresowana tym, czego w wierszu fizycznie już nie ma – śladem doświadczenia. Wyrasta z przekonania, że wiersz to nie tylko niematerialne sensy, lecz także materialne i ucieleśnione konteksty, zapisy, wspomnienia oraz lektury.
Metody twórcze Krystyny Miłobędzkiej – pauzy, elipsy, kondensacje, eksperymenty ze składnią – kierują czytelników w stronę myślenia, że wiersz może wydarzać się pomiędzy słowami; pomiędzy tym, co ostatecznie zostaje zapisane.
W trakcie spotkania pokażemy niepublikowane dotąd fragmenty z archiwum poetki.
Wydarzenie towarzyszy wystawie pt. „Myślnik. Słowo jako materia sztuki”, która opowiada o powiązaniach literatury ze sztukami wizualnymi z perspektywy tych ostatnich.
Bezpośrednim impulsem do myślenia o wierszach i praktyce artystycznej Krystyny Miłobędzkiej stała się praca Katarzyny Józefowicz pt. „Między słowami”. Józefowicz w swoich strategiach wydaje się podobna do Miłobędzkiej: pracuje w ściszony, czy też wyciszony, sposób; dużo uwagi poświęca samemu materiałowi, wybierając techniki pracochłonne; interesuje ją to, co pomiędzy pracą artystyczną a otoczeniem, pomiędzy pracą artystyczną a odbiorcami.
Wystawa „Myślnik. Słowo jako materia sztuki” trwa do 31 grudnia 2023 roku.
Krystyna Miłobędzka (1932) — poetka, autorka sztuk teatralnych i prac teoretycznych poświęconych teatrowi dziecka. Debiutowała w roku 1960 cyklem „Anaglify”, pierwszy tom poetycki „Pokrewne” wydała w 1970 roku. Opublikowała również: „Dom, pokarmy” (1975), „Wykaz treści” (1984), „Pamiętam” (1992), „Imiesłowy” (2000), „Po krzyku” (2004), „gubione” (2008). Jej sztuki teatralne zostały zebrane w książce „Gdzie baba siała mak” (2012). Wydała zbiór szkiców o teatrze dziecka „W widnokręgu Odmieńca” (2008). Jest laureatką m.in.: Nagrody im. Barbary Sadowskiej (1992), Nagrody Fundacji Kultury (1993), Nagrody Ministra Kultury (2001), Nagrody Artystycznej Miasta Poznania (2009), Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości, a także Poznańskiej Nagrody Literackiej – Nagrody im. Adama Mickiewicza (2020).
―――
Jarosław Borowiec (1979) – historyk literatury, redaktor, edytor, doktor nauk humanistycznych. Absolwent filologii polskiej UAM w Poznaniu. Wydawca, właściciel wydawnictwa Wolno. W ostatnich latach pełni także funkcję nieformalnego kustosza pisarstwa Krystyny Miłobędzkiej. W 2009 roku opublikował książkę „Szare światło. Rozmowy z Krystyną Miłobędzką i Andrzejem Falkiewiczem”, w 2012 opracował wydawnictwo „Tyle tego Ty”, na którym Wacław Zimpel ilustruje muzycznie wiersze Miłobędzkiej, w 2013 przygotował publikację „Wielogłos. Krystyna Miłobędzka w recenzjach, szkicach, rozmowach”, w 2020 wydał „jest / jestem”, wybrane wiersze poetki z lat 1960–2020, w 2021 przygotował do druku „blisko z daleka. Listy 1970–2003”, jej korespondencję z Tymoteuszem i Marią Karpowiczami oraz Andrzejem Falkiewiczem, a w 2022 wydał album „ciebie ode mnie”, na którym wiersze Miłobędzkiej interpretuje Hania Rani.
Joanna Mueller (1979) – poetka, eseistka, redaktorka. Wydała siedem książek poetyckich: „Somnambóle fantomowe” (2003), „Zagniazdowniki/Gniazdowniki” (2007), „Wylinki” (2010), „intima thule” (2015), „Waruj” (poemiks wraz z Joanną Łańcucką, 2019), „Hista & her sista” (2021) oraz „trule” (2023), dwie książki eseistyczne: „Stratygrafie” (2010) i „Powlekać rosnące” (2013), jest również autorką zbioru wierszy dla dzieci „Piraci dobrej roboty” (2017) oraz bajek kamishibai („Szkoła Czi-Tam”, 2015; „Niewidka i Zobaczysko” z J. Łańcucką, 2023) i bajek w formie multimedialnej („Hurra, cyrk!”). Laureatka Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości i Warszawskiej Premiery Literackiej. Była również nominowana m.in. do Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej oraz Nagrody Literackiej m.st. Warszawy. Współredaktorka książek: „Solistki. Antologia poezji kobiet (1989–2009)” oraz „Warkoczami. Antologia nowej poezji” (2016). Członkini stowarzyszenia Wspólny Pokój.
Marcin Sendecki (1967) – poeta i redaktor. Autor kilkunastu książek i arkuszy poetyckich, a także współautor, z Andrzejem Sosnowskim i Bohdanem Zadurą, przekładu „Trzech poematów” Jamesa Schuylera (2012). Wspólnie z Marcinem Baranem i Marcinem Świetlickim zredagował dwa zbiory wierszy kryminalnych: „Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler” (1997) i „Żegnaj, laleczko. Wiersze noir” (2010). Opublikował antologię „Pogoda ziemi. Wiersze polskie po 1918 roku” (2010). Ostatnio wydał napisany wspólnie z Marcinem Baranem poemat „Koniec wakacji” (2019), tom poetycki „Do stu” (2020) oraz wybór wierszy Franciszka Karpińskiego „Rdza żelazo zmocuje” (2021). Jest laureatem Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za tom „Przedmiar robót” z roku 2014, laureatem Nagrody im. Wisławy Szymborskiej za tom „W” z roku 2016 oraz Laureatem Nagrody „Odry”. W roku 2022 otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius za całokształt twórczości.
Natalia Malek – poetka, kuratorka wydarzeń literackich, tłumaczka. Autorka pięciu książek poetyckich: „Pracowite popołudnia” (2010), „Szaber” (2014), „Kord” (2017), „Karapaks” oraz ostatnio „Obręcze” (2022). Laureatka Nagrody Literackiej Gdynia 2021 oraz Nagrody im. Adama Włodka 2017; nominowana także m.in. do Nagrody Literackiej Nike, Nagrody im. Wisławy Szymborskiej i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Wykładowczyni kreatywnego pisania, recenzentka książek i wystaw, szczególnie zainteresowana powiązaniami między literaturą a sztukami wizualnymi.
―――
Wstęp wolny.
Relacja z dyskusji:
