25 lutego 2025 o 18:30 zapraszamy na wykład dr Małgorzaty Vražić „Lovran Witkiewiczów… i nie tylko”.
Lovran to małe miasteczko o wielkiej historii. Pod koniec XIX w., na fali popularności pobliskiej „arystokratycznej” Opatii stał się modnym uzdrowiskiem, miejscowością wypoczynkową, przyciągającą uwagę podróżnych z całej Europy. Czego szukali tam liczni kuracjusze, artyści, pisarze, badacze, kolekcjonerzy wrażeń? Odpowiedzi na to pytanie jest wiele.
W 1904 r. do Lovranu przybywa „prorok” stylu zakopiańskiego i „dyktator” estetyki – Stanisław Witkiewicz (1851–1915). Wizyta ta otwiera nowy etap w jego życiu. Po kilkumiesięcznej kuracji, odzyskawszy siły, wraca do Zakopanego i rodziny. Do Lovranu przyjeżdża ponownie w roku 1908… i zostaje w nim na zawsze.
Podczas swojego przymusowego pobytu przyjmuje wielu gości. Przede wszystkim odwiedza go ukochany syn, Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939). Wyruszając ich śladami, przejdziemy m.in. nadmorską trasą Lungomare i szlakiem Polaków, którzy wpisali się w mit Riwiery Opatijskiej: Henryka Sienkiewicza, Marii Konopnickiej, Stefana Żeromskiego, Józefa Piłsudskiego i wielu innych.
Wykład będzie połączony z prezentacją, podczas której zostaną pokazane zdjęcia z XIX i XX w., stare pocztówki i inne dokumenty z epoki, pochodzące głównie z kolekcji Autorki wykładu oraz autorskie fotografie współczesnego Lovranu i okolicy.
Małgorzata Vražić jest doktorem nauk humanistycznych, absolwentką Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, witkacologiem i witkiewiczologiem.
Jest członkinią Katedry Čakavskog Sabora w Lovranie. Pracuje na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Zagrzebskiego w Katedrze Języka i Literatury Polskiej. Jest także redaktor naczelną pisma artystyczno-literackiego „Witkacy!”, ukazującego się od 2016 roku w Warszawie, wydawanego przez Instytut Witkacego.
Lovranem i całą Riwierą Opatijską oraz śladami Polaków w Chorwacji jako tematami badawczymi zajmuje się od 2009 roku. Jest autorką artykułów naukowych i popularno-naukowych na ten temat.
fot. Ojciec i syn Witkiewiczowie w Lovranie, 1911–1913, Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem.
