9 kwietnia (wtorek) o godz. 18.30 zapraszamy do Muzeum Andrzeja Struga na wykład Krzysztofa Dubińskiego pt. Irena Solska i malarze.
Irena Solska (1877-1958) – aktorka, reżyserka, dyrektorka teatrów, jedna z najwybitniejszych postaci polskiego teatru, nazywana „egerią polskiego modernizmu”, była chętnie portretowana przez współczesnych sobie malarzy. W młodości uczyła się malarstwa i przejawiała w tym kierunku zdolności, nic dziwnego zatem, że sama też lubiła być malowana, pozowała chętnie i cierpliwie.
Smukła, z długimi rudymi włosami i intensywnie zielonymi oczami, wyglądała jak nimfa z obrazów Muchy albo Klimta – pisał o niej Tadeusz Boy-Żeleński. Krytyka używała wobec niej przymiotnika „prerafaelicka”, ponieważ przybierane przez nią pozy przypominały kobiety z płócien Rossettiego i Millaisa. Portretowali ją najlepsi malarze Galicji: Wyspiański, Malczewski, Kossak, Augustynowicz.
Gdyby do płócien przedstawiających Solską doliczyć rozliczne szkice, rysunki i karykatury to jej ikonografia liczyłaby sobie z pewnością ponad 100 pozycji. Nie wszystkie z tych dzieł zachowały się do dzisiaj, ale za każdym z nich kryje się osobna, czasem bardzo dramatyczna, czasem tragikomiczna, a czasem zagadkowa historia. Ikonografia ta bowiem nie tylko jest świadectwem wyraźnego twórczego piętna, jakie Solska – artystka wybitna i kobieta wyzwolona – odcisnęła na dziejach polskiego teatru, ale też trwałym śladem pozostawionym przez nią w biografiach artystów, z którymi los ją zetknął.
Zapraszamy na wykład z cyklu Kobiecy świat międzywojnia oraz na spotkanie z panem Krzysztofem Dubińskim, pisarzem, witkacologiem i jednym z redaktorów półrocznika „Witkacy”.
Muzeum Andrzeja Struga, aleja Niepodległości 210 m. 10, Warszawa.
Wstęp wolny.
