Zapraszamy na patio Muzeum Literatury na spotkanie z Ewą Plutą, autorką tekstów, dziennikarką i kulturoznawczynią oraz Tomaszem Stawiszyńskim, filozofem, autorem książek i prowadzącym podcast “Skądinąd”. Rozmowę poprowadzi Maria Wiśniewska.
21 lipca (czwartek), godz. 19:00, Muzeum Literatury Rynek Starego Miasta 20 w Warszawie
Spotkanie będzie także transmitowane online na kanałach Facebook i Youtube Muzeum Literatury oraz na stronie www.muzeumliteratury.pl.
Wystarczy porównać polityczną mapę Europy z XIX i XXI wieku, by zobaczyć jak bardzo płynne i niepewne są granice państw. Co więcej bardzo rzadko, choć nie zdajemy sobie z tego sprawy, pokrywają się z granicami kulturowymi czy naturalnymi.
W języku granicę można wytyczyć, przekroczyć, obalić i znieść. Granice ma prawo oraz rozsądek. Istnieją granice osobiste i granice wyznaczane przez normy społeczno-kulturowe. O konstruowaniu i obalaniu granic, tych na mapach oraz tych w głowach porozmawiamy z badaczką Ewą Plutą i filozofem Tomaszem Stawiszyńskim.
—
Ewa Pluta – autorka tekstów, dziennikarka, redaktorka online, kulturoznawczyni. Za swoje dotychczasowe najlepsze doświadczenie edukacyjne uważa roczny kurs reportażu w Polskiej Szkole Reportażu, za najbardziej ambitne przedsięwzięcie – projekt Granica: trzymiesięczny reporterski spacer wzdłuż wschodniej granicy Polski w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatura. Obecnie, w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy, przyznanego przez dzielnicę Wawer, realizuje projekt reportersko-krajoznawczy „Wawerskie szlaki”.
Tomasz Stawiszyński – filozof, eseista, twórca podcastu „Skądinąd”, autor bestsellerowych książek “Potyczki z Freudem. Mity, pokusy i pułapki psychoterapii” (2013), „Co robić przed końcem świata” (2021), „Ucieczka od bezradności” (2021). Od wielu lat zajmuje się problemami z pogranicza filozofii i psychoterapii. Eseje, wiersze i opowiadania publikował w wielu pismach; był m.in. redaktorem działu kultura w “Dzienniku” i wiceszefem działu społecznego, szefem działu krajowego i szefem działu publicystyki w “Newsweeku” (2008-2012). Od 2016 związany z Radiem TOK FM, gdzie prowadzi m.in. “Godzinę Filozofów” oraz “Kwadrans Filozofa”. Jest stałym felietonistą „Tygodnika Powszechnego”.
Cykl „Śliczna podróż” towarzyszy wystawie „Słowacki w Libanie”.
Pieszo, konno, pociągiem, czasem statkiem. Z ciężkimi skrzyniami, wiedzą zaczerpniętą ze słyszenia i książek. Najkrótsza trwała kilka dni. Za granicę nawet kilka miesięcy. Tak wyglądały podróże w XIX wieku, tak też wyglądała podróż Juliusza Słowackiego na Bliski Wschód, którą opisał w listach do matki:
„(…) Spodziewam się, że ta podróż będzie mi użyteczną – chociażby tylko ustaliła moc charakteru, którego potrzeba do przedsięwzięcia i wykonania rzeczy połączonej z trudami znacznymi, to już dosyć będę z niej miał korzyści. Obaczę – nowe kraje, nowych ludzi, będę żył z nimi, będzie mię nosił wielbłąd karawan (…)”.
„Śliczna podróż! Rysowałem wiele, słowa bowiem były niedostateczne do wydania wszystkiego, co uderzało w oczy. Mnóstwo żurawi lecących po błękicie, mnóstwo innych ptaków wodnych, chmury gołębi unoszące się nad wioskami […]. Nareszcie pierwszy krokodyl leżący na piasku, dla którego porwaliśmy się od stołu, aby mu się z bliska przypatrzeć. Wszystko to tworzy teraz w imaginacji sen bardzo piękny”.
Dziś dotarcie do najodleglejszego zakątka Ziemi dziś nieco ponad dobę. Noclegi i doświadczenia możemy zarezerwować w internecie, a nasze wspomnienia definiują setki zdjęć zapisanych w telefonie. W ciągu kilku dni odwiedzamy „miejsca, które trzeba zobaczyć” i “poznajemy” życie tamtejszej ludności.
Czym jest współczesna podróż, czego nauczyło nas krytyczne spojrzenie na kolonializm, czy da się wyzbyć europocentrycznego punktu widzenia i czy trzeba wyjechać daleko, by doświadczyć egzotyki i poznać Innego? Czy coś zmieniło się w naszym podejściu do podróżowania od XIX wieku? O tym rozmawiać będziemy z naszymi gośćmi.
