Przejdź do treści

Charkowskie Muzeum Literatury podczas rosyjsko-ukraińskiej wojny. Spotkanie z Tetjaną Pyłypczuk

Kolorowe zdjęcie uśmiechniętej kobiety w średnim wieku. Jej proste włosy sięgają do ramion. Ubrana w bluzkę, jedną rękę trzyma w przedniej kieszeni spodni.

Spotkanie z Tetjaną Pyłypczuk – badaczką literatury i dyrektorką Charkowskiego Muzeum Literatury, Prowadzenie: Anna Łazar

14 września (czwartek), godzina 17.00, Muzeum Marii Dąbrowskiej, ul. Progi 1 m. 13, Warszawa.

W roku 2022 w Charkowskim Muzeum Literatury szykował się remont generalny. Planowano współczesną ekspozycję oraz infrastrukturę muzealną, dzięki której odwiedzający wygodnie mieliby poznawać literaturę, czytać książki i budować relację. 24 lutego 2022 Muzeum zostało zmuszone do skupienia się na czymś innym.

Pomysł stworzenia muzeum literackiego w Charkowie pojawił się na początku lat trzydziestych XX wieku, nastąpiło nawet uroczyste otwarcie, ale w związku z represjami wobec środowiska literackiego (większość ówczesnych pisarzy po prostu rozstrzelano w roku 1937), nigdy nie zaczęło działać.  Próby zbudowania muzeum podejmowano i w okresie powojennym, i w latach 70, ale początek działalności to dopiero późny ZSRR, gorbaczowowska odwilż i rok 1988.  Jak legenda głosi, muzeum zaproszono do byłego hotelu dla KGB w XIX-wiecznej willi,  natomiast na osłodę otrzymało autentyczne drzwi budynku z zabytku Domu Słowa imienia W. Ellana-Blakytnego. To stamtąd wywożono pisarzy na Sołowki, a potem rozstrzelanie w Sandarmochu. Trzon kolekcji  Charkowskiego Muzeum Sztuki stanowią eksponaty z lat 1910-1930 z archiwów prywatnych, oryginalne obrazy charkowskich artystów awangardowych, kopie i oryginały dokumentów, które zostały przekazane do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy, pamiątkowe eksponaty Waplite (Wilna Akademija Proletarskoji Literatury ugrupowanie literackie z lat 1925-28) itp. Zbiór ten ma szczególną wartość dla Charkowa, ponieważ w latach 20. i na początku lat 30. miasto było miejscem działalności pisarzy Rozstrzelanego Odrodzenia.

Tetyana Pylypczuk –  dyrektorka Charkowskiego Muzeum Literatury, badaczka ukraińskiej literatury 1920-1930 oraz współczesnych trendów wystawienniczych. Od 2017 roku zajmuje się rekonstrukcją budynku Charkowskiego Muzeum Literatury i tworzeniem nowoczesnej infrastruktury  wystawienniczej. W muzeach pracuje od 1993 roku. Była kuratorem wielu wystaw, wydarzeń artystycznych i naukowych, a od 2013 roku prowadzi szkolenia dla kuratorów muzealnych.

  • 2022-2023: kuratorka projektu „Piąty Charków” – programu artystyczno-dyskusyjnego, który rozpoczął się we wrześniu 2022 r. w Charkowie.
  • 2021: kuratorka projektu „Poezje w ruchu: Charków – Brno”, Ukraina, Czechy
  • 2021: kierowniczka charkowskiej rezydencji artystycznej „Slovo” (Słowo) dla pisarzy i badaczy nauk humanistycznych. Rezydencja mieści się w dwóch mieszkaniach pamięci ukraińskich pisarzy.
  • 2018: trenerka w programie edukacyjnym „Kult czy kultura: rozwój konkursów muzealnych” dla ukraińskich muzealników.
  • 2017-2021: kuratorka projektu rekonstrukcji budynku Charkowskiego Muzeum Literatury. Deweloper biuro architektoniczne „Drozdov i partnerzy”.
  • 2016: trenerka programu edukacyjnego „Kult czy kultura: rozwój praktyk partycypacyjnych w muzeach” dla ukraińskich muzealników
  • 2016: kuratorka festiwalu interakcji między osobami widzącymi i niewidomymi „Twarzą w twarz”
  • 2016: kuratorka biblioteki ulicznej w Charkowskim Muzeum Literatury
  • 2014: kuratorka centrum rozrywkowo-edukacyjnego „Książka” w Charkowskim Muzeum Literackim

Koncepcja spotkania Anna Łazar i Katarzyna Jakimiak

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram