Przejdź do treści

Spotkanie wokół książek Elżbiety Wichrowskiej „Jeszcze żywi czy już zmarli?” oraz „Zapisy codzienności…”

Kolaż dwóch okładek książek. Pierwsza z rysunkowym wizerunkiem twarzy starszego mężczyzny, pod tym czerwony tytuł: Jeszcze żywi czy już zmarli? Elżbieta Wichrowska. Druga okładka w jasnych kolorach pt. "Zapisy codzienności... O dziewiętnastowiecznych dziennikach choroby i osobistych szkicownikach malarskich" Elżbieta Wichrowska. Okładki na grafitowym tle z białymi liniami.

28 czerwca (piątek) o godz. 18:00 zapraszamy na spotkanie wokół książek prof. Elżbiety Wichrowskiej: „Jeszcze żywi czy już zmarli? Dziewiętnastowieczne dokumentacje emigracyjnego umierania” (słowo/obraz/terytoria) oraz „Zapisy codzienności… O dziewiętnastowiecznych dziennikach choroby i osobistych szkicownikach malarskich” (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego).
Obie pozycje stanowią niezwykle inspirujące rozprawy na tematy bardzo blisko związane z doświadczeniem ludzkiej egzystencji: śmierci i choroby.

28 czerwca (piątek) o godz. 18:00 zapraszamy na spotkanie wokół najnowszych książek prof. Elżbiety Wichrowskiej: „Jeszcze żywi czy już zmarli? Dziewiętnastowieczne dokumentacje emigracyjnego umierania” (słowo/obraz/terytoria) oraz „Zapisy codzienności… O dziewiętnastowiecznych dziennikach choroby i osobistych szkicownikach malarskich” (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego). Obie stanowią niezwykle inspirujące rozprawy na tematy bardzo blisko związane z doświadczeniem ludzkiej egzystencji: śmierci i choroby.

W pierwszej pracy prof. Wichrowska prowadzi rozważania poświęcone figurze XIX-wiecznego, emigracyjnego trupa. O książce tej Iwona Kurz napisała: „Elżbieta Wichrowska napisała niezwykle zmysłową książkę o trupie. […] Autorka z antropologicznym zacięciem – w błyskotliwym obrazowym skrócie – przedstawia sposoby odnoszenia się do martwego ciała, utrwalania jego wizerunku, dzielenia na części, wyraźnego też segregowania ciał «naszych» i «nie naszych» (…)”.

Druga książka z kolei podejmuje problem miejsca i roli w kulturze oraz dziewiętnastowiecznej codzienności dwóch form: prywatnego dziennika choroby oraz prywatnego szkicownika malarskiego jako świadectw zjawiska określanego jako zwrot ku prywatności. Badaczka uwzględnia w swojej pracy nieznane dotąd archiwalne źródłai omawia różne ich przykłady (m.in. dziennik choroby Wandy Czartoryskiej, szkicowniki rodziny Branickich z nieznanymi szkicami młodziutkiego Wojciecha Kossaka), wskazując na zróżnicowanie ich form i przemiany, którym ulegały.

W dyskusji wokół książek wezmą udział: Elżbieta Wichrowska, Małgorzata Litwinowicz-Droździel, Michał Kuziak oraz Stanisław Rosiek. Spotkanie, które będzie transmitowane, poprowadzi Paweł Rodak.

Zapraszamy!

📅 28.06.2024, piątek, godz. 18:00

🏛️ Muzeum Literatury, Rynek Starego Miasta 20, Warszawa

Elżbieta Wichrowska – historyczka literatury i kultury XVIII i XIX wieku (ze szczególnym uwzględnieniem Wielkiej Emigracji), edytorka tekstów dawnych związana z Wydziałem Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (od magistra do profesora), dyrektor Centrum Badań nad Kulturą Warszawy UW.

Małgorzata Litwinowicz-Droździel – adiunkt w Zakładzie Historii Kultury IKP UW, historyczka kultury polskiej XIX wieku, lituanistka, animatorka kultury. Zajmuje się problematyką polskiej nowoczesności, w szczególności kwestiami związanymi z przemianami medialnymi i wynalazczością. Kieruje pracami międzyzakładowego Zespołu Kultury XIX wieku.

Michał Kuziak – polski historyk literatury, profesor doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, pracuje w Zakładzie Komparatystyki Instytutu Literatury Polskiej.

Stanisław Rosiek – historyk literatury, eseista i wydawca. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego.

Paweł Rodak – profesor w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, przewodniczący Rady IKP.

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram