Przejdź do treści

Miron Białoszewski wobec rówieśników: Herbert, Szymborska, Różewicz

czarnobiała fotografia przedstawiająca Mirona Białoszewskiego, który wkłada na głowę konstrukcję z drutowych wieszaków. Jest to scena z jednego ze spektakli Teatru Osobnego.

Zapraszamy na spotkanie z prof. Andrzejem Zieniewiczem (UW) oraz dr Karolem Hryniewiczem (UW). Rozmowę poprowadzi prof. Andrzej Stanisław Kowalczyk (UW, Muzeum Literatury).

3 listopada (czwartek), godz. 18:30
Muzeum Literatury, Rynek Starego Miasta 20

Każdy wielki twórca manifestuje swoją odrębność, wprowadzając do języka artystycznego epoki elementy nowe, o których wcześniej nikomu się nie śniło. Przez całe życie Białoszewski szedł własną drogą, poczynając od debiutanckiego tomu „Obroty rzeczy” (1956), a na wydanym post mortem tomie „Oho” (1985).

Warto jednak zastanowić się nad miejscem Białoszewskiego w jego pokoleniu, które wydało tak wielkich twórców jak: Wisława Szymborska, Zbigniew Herbert, Tadeusz Różewicz.

Spotkanie towarzyszy wystawie „Patyk, na który nawija się niebo. O Mironie Białoszewskim”. Wystawę w Muzeum Literatury można oglądać do 22 stycznia 2023 roku.

 —
Andrzej Zieniewicz, prof. dr hab., pracownik naukowy Instytutu Literatury Polskiej UW; wybitny znawca literatury i kultury XX wieku. W latach 1986-1994 wykładał na Uniwersytecie w Ankarze i na Uniwersytecie w Stambule. Wieloletni dyrektor Centrum „Polonicum” przy UW; do 2021 roku kierownik Zakładu Literatury XX wieku i XXI wieku w Instytucie Literatury Polskiej. Autor m.in.: „Idące Wilno. Szkice o Żagarach” (1987), „Małe iluminacje. Formy prozatorskie w twórczości Mirona Białoszewskiego” (1989), „Polak mały w Azji mniejszej” (1992), „Obecność autora. Style rzeczywistości w sylwie współczesnej” (2001), „Pakty i fikcje. Autobiografizm po końcu wielkich narracji” (2011).

Karol Hryniewicz, dr, pracownik naukowy Instytutu Literatury Polskiej UW – Zakład Literatury XX wieku i XXI wieku; znakomity znawca poezji XX wieku. Autor m.in. książki „Cogito i dubito. Dyskurs estetyczny w poezji Zbigniewa Herberta i Tadeusza Różewicza” (2014) poświęconej filozoficzno-estetycznym kontekstom literatury XX wieku.

Andrzej Stanisław Kowalczyk prof. dr hab., pracownik naukowy Instytutu Literatury Polskiej UW – Zakład Literatury XX wieku i XXI wieku oraz kierownik Działu Rękopisów Muzeum Literatury. Edytor twórczości eseistycznej i epistolograficznej Jerzego Giedroycia, Witolda Gombrowicza, Bolesława Micińskiego, Ireny Vincenz, Stanisława Vincenza i Jerzego Stempowskiego. W 2015 jego dwutomowa książka pt. „Wena do polityki. O Giedroyciu i Mieroszewskim” została nominowana do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego.

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram